1. პოლიტიკური დემოკრატია
1)
სოციალისტები იღვწიან შექმნან თავისუფალი საზოგადოება
დემოკრატიულ მეთოდებით
2)
თავისუფლების გარეშე სოციალიზმიც ვერ შედგება. სოციალიზმი
შეიძლება მხოლოდ განხორციელდეს დემოკრატიულ გზით, ხოლო დემოკრატია შეძლება რეალიზებული
იქნას მხოლოდ სოციალიზმით
3)
დემოკრატია - ესაა ხალხის მართველობა, რომელსაც ხალხი
ახორციელებს ხალხისთვის. ის უზრუნველყოფს:
ა) ყველა ადამიანის პირად ცხოვრებს
დაცვას სახელმწიფო ჩარევისგან
ბ) პოლიტიკურ თავისუფლებას, ისეთი
როგორიცაა თავისუფალი აზრის, ბეჭვდვის, სწავლის და სწავლების, ქოალიციების შექმნის
და შეკრებების თავისუფლებას, გაფიცვების უფლებას, რელიგიური აღმსარებლობის თავისუფლებას
გ) ხალხის წარმომადგენლების დანიშვნა
თავისუფალ არჩევნების საშუალებით, რომელიც დაფუძვნებულია საყოველთაო, თანასწორ საარჩევნო
უფლებებით, ფარული ხმის მიცემით;
დ) უმრავლესობის მართვა და უმცირესობის
პატივისცემა
ე) ყველა მოქალაქის კანონის წინაშე
თანასწორობა, განურჩევლად მათი წარმომავლობის, აღმსარებლობის, სქესის, ენისა და რასის;
ვ) კულტურული ავტონომიის უფლება იმ
ჯგუფისთვის, რომლებსაც გააჩნიათ საკუთარი ენა
ზ) თავისუფალი სასამართლო, რომლის
დროსაც ადამიანს აქვს უფლება მიუკერძოებელი სასამართლოსი. სასმართლო ემორჩილება მხოლოდ
კანონს.
4)
სოციალისტები ყოველთვის იბრძოდნენ ადამიანის უფლებების
დაცვისთვის. ადამიანის უფლებების საყოველთაო დეკლარაცია, რომელიც მიიღო გაერთიანებული
ერების ორგანიზაციამ, უნდა განხორციელდეს ყველა ქვეყანაში...
2. ეკონომიკური დემოკრატია
1)
სოციალისტებს იღწვიან გადალახონ კაპიტალისტური ეკონომიკური
სისტემა, სადაც საზოგადოების ინტერესი უფრო მაღალა იდგება ვიდრე მოგების ინტერესი.
სოციალისტების უპირველეს ეკონომიკურ მიზნებს წარმოადგენს: საყოველთაო დასაქმება, წარმოების
გაზრდა, კეთილდღეობის მუდმივი ზრდა, სოციალური დაზღვევა და შემოსავლების და საკუთრების
სამართლიანი გადანაწილება
2)
ამ მიზნების მისაღწევად საჭიროა, ხალხის ინტერესიდან
გამომდინარე დაგეგმარებული წარმოება. ესეთი დაგეგმარებული ეკონომიკა შეუთავსებელია
უმცირესობის ხელში ეკონომიკური ძალაუფლების ხელში ჩაგდების. ის მოითხოვ დემოკრატიულ
კონტროლს ეკონომიკაზე. დემოკრატიული სოციალიზმი, წინააღმდეგობაში შედის როგორც მონოპოლისტურ
კაპიტალიზმთან, ასევე ტოტალიტარულ დაგეგმარებულ ეკონომიკასთან, რადგან ეკონომიკის ეს
სისტემები გამორიცხავენ საზოგადო კონტროლს წარმოებაში და ეკონომიკურ პროცესებში
3)
სოციალური დაგეგმარება შეიძლება უზრუნველყოფილი იყოს
რამოდენიმე მეთოდით. საზოგადო საკუთრების ოდენობა და დაგეგმარების ფორმები დამოკიდებულია
ამა თუ იმ ქვეყანაში არსებული სტრუქტურით.
4)
კოლექტივური საკუთრება შეიძლება შეიქმნას კერძოკაპიტალისტურ
საკუთრების ნაციონალიზაციის გზით.
3. საერთაშორისო დემოკრატია
1)
სოციალიზმი დასაწყისიდანვე იყო საერთაშორისო მოძრაობა
2)
ის იყო საერთაშორისო, რადგან მიზნად ისახავდა გაენთავისუფლებინა
ყველა ადამიანი, ეკონომიკურ, პოლიტიკურ და სულიერ მონობისგან.
3)
ის იყო საერთაშორისო რადგან ის აღიარებს, რომ არც ერთ
ერს არ შეუძლია საკუთარი ეკონომიკური და სოციალური პრობლემების მოგვარება დამოუკიდებლად.
4)
შეუზღუდავი ნაციონალური სუვერენიტეტის სისტემა უნდა
გადაილახოს
5)
ახალი მსოფლიო წესრიგი, რომლისთვისაც იბრძვიან სოციალისტები,
შესაძლებლია ნაყოფიერად განვითარდეს მხოლოდ მშვიდობის პირობებში და მხოლოდ მაშინ როდესაც
ერებს შორის ნებაყოფლობითი თანამშრომლობას აქვს ადგილი. ამისთვის საჭიროა დემოკრატია
საერთაშორისო მაშტაბებით, რომელიც დამყარებულია საერთაშორისო უფლებებით, სადაც გარანტირებული
იქნება ერების თავისუფლება და ადამიანის უფლებების პატივისცემა.
6)
დემოკრატიული სოციალისტები განიხილავენ გაერთიანებული
ერების ორგანიზაციას როგორც მნიშვნელოვან ნაბიჯს საერთაშორისო თანამშრომლობის საკითხზე,
რომელიც მოითხოვს მისი პრინციპების მკაცრად გატარებას
7)
დემოკრატიული სოციალისტები იბრძვიან იმპერიალიზმის ყველა
ფორმის საწინააღმდეგოდ. ისინი იბრძვიან ნებისმიერ ერის დამორჩილების და ექსპლუტაციის
წინააღმდეგ.
